Grupa: Administrator 
Posty: 7596 #1591042
Od: 2012-7-24
| Za: http://marucha.wordpress.com/2013/09/01/dzisiejsza-syria-oczami-rosjanki/
Ponad 2,5 roku trwają w Syrii walki pomiędzy wojskami rządowymi i opozycją. W rejonach, które przeszły pod kontrolę powstańców, życie zmieniło się radykalnie. Ludmiła Polinina, która wiele lat temu przeprowadziła się z Moskwy do syryjskiego miasta Rakka, opowiedziała Głosowi Rosji, w co spokojne miasteczko zamieniło się w ciągu zaledwie kilku miesięcy.
Ludmiła Polinina mieszka w Syrii od ponad 25 lat. Po raz pierwszy przyjechała do tego państwa w 1985 roku, od razu po wyjściu za mąż za Syryjczyka. Ten okres Rosjanka wspomina szczególnie ciepło:
Było bardzo dobrze, zupełnie bezpiecznie, wszystko było tanie. Na wieść o tym, że jesteś z Rosji, ludzie robili dla ciebie wszystko, szanowali.
Wszystko zmieniło się w marcu 2013 roku, kiedy kontrolę nad miastem Rakka, leżącym 200 km od Aleppo, przejęły wojska opozycji.
Wszystko podrożało, nie ma mowy o jakimkolwiek bezpieczeństwie, nie ma wody, często wyłaczają prąd, niekiedy nie ma go całymi dniami. Bywają bombardowania, strzelanina, wszystko jak na wojnie. Wczoraj były wybuchy, eksplodowały samochody. Władz nie ma.
Do wojny Ludmiła Polinina lubiła godzinami przechadzać się po ulicach ukochanego miasta, a w tej chwili z domu wychodzi tylko w razie konieczności.
Wychodzę bardzo rzadko, nie mam ochoty, bo wszystko może się zdarzyć, są ofiary. Był taki przypadek, że dziewczynka 13- albo 14-letnia szła z rodzicami, a terroryści po prostu zabrali to dziecko i do dziś nie wiadomo, co się z nią dzieje.
O tym, jak wyglądały ulice Rakki Ludmile przypominają tylko fotografie z rodzinnych albumów.
Dobre miasto, zielone i przytulne. Niewielkie, ale takie zadbane, bardzo je kocham. A teraz brud, śmieci, ruiny.
Ludmiła opowiada, że w ostatnim czasie pogorszyła się sytuacja zywnościowa. Według niej, w miastach kontrolowanych przez syryjskie władze nie ma takiego chaosu.
Bywają problemy z chlebem, zdarzają się także konflikty prowadzące do zabójstw, bo nie ma policji, a ludzie bronią się sami jak mogą. Tylko w naszym mieście. W innych miastach, nawet jeśli są zniszczone, ale jest władza państwowa, to tego nie ma.
W wyniku zamachów terrorystycznych zginęło kilku syryjskich powinowatych Ludmiły. Teraz Polinina boi sie o swoich starszych synów i obawia się mówić o swoich dzieciach nawet przez telefon.
Moja córka skończyła w tym roku szkołę, a chłopcy są starsi. Lepiej nie rozmawiać o nich, rozmowy są podsłuchiwane.
Ludmiła Polinina z żalem wspomina słynny system syryjskiej edukacji, z którego państwo było tak dumne. W opanowanych przez opozycję miastach praktycznie nie ma po nim śladu.
W tym roku połowa szkół nie mogła spokojnie prowadzić zajęć, ponieważ żyli tam uciekinierzy z innych miast. Wielu naszych krewnych w drugim semestrze nie zdawało egzaminów, albo musieli je zdawać w innych miejscach. Nie wiem, co będzie z naszą edukacją.
Leczyć się w miastach opanowanych przez buntowników także nie ma gdzie, narzeka Ludmiła.
Szpital jest niedaleko nas, ale podlega buntownikom, oni tam teraz przebywają. Nie wiem, jaka jest tam sytuacja z obsługą medyczną i lekarstwami.
Ludmiła Polinina ma nadzieję, że państwa Zachodu nie będą bombardować Syrii.
Myślę, że będą mieli na tyle rozumu. Są ludzie, którzy bardzo panikują. Ja ufam Bogu. Jest takie rosyjskie powiedzenie: „Bóg nie wyda, świnia nie zje”
W Syrii mieszka wielu Rosjan. Niektórzy starają się powrócić teraz do Rosji, aby być jak najdalej od wojny. Inni, jak Ludmiła Polinina, pozostają, wierząc, że życie jakoś się ułoży.
http://polish.ruvr.ru
_________________
http://www.youtube.com/user/MareczekX5?feature=mhee
http://praca-za-prace.iq24.pl/default.asp |
