Grupa: Użytkownik
Posty: 2112 #1858859
Od: 2014-5-4
Ilość edycji wpisu: 1 | Na to pytanie zazwyczaj padają dwie skrajne odpowiedzi. Ci, których zapatrywania zbliżone są do filozoficznego nominalizmu dowodzą, iż naród, będący bytem wyobrażeniowym nie ma realnego umocowania, zatem jawi im się on na obraz mitu.
Drudzy natomiast najczęściej popadają w inną skrajność, twierdząc, że życie jednostek jest tak dalece zdeterminowane, że w istocie tę pojęciową kategorię należy traktować jako rzeczywistość. Jeden język, historyczna pamięć, religia, organizacja gospodarczego życia, oto żelazne normy i formy o nieprzekraczalnym charakterze.
Jak zwykle prawda istnieje, lecz jest o wiele bardziej zniuansowana niż utrzymują to wspomniane wyżej dwie szkoły. Przeciwko mniemaniom pierwszej z nich przemawia ta okoliczność, że także w świecie zwierząt faktycznie funkcjonują szersze związki, nawet jeżeli nie są one, że tak się wyrażę, świadomie kontemplowane przez ich uczestników. Trwałość stada, w wielu przypadkach terytorialność, wspólna obrona własnej przestrzeni i zasobów; a co dopiero ludzie. Przecież nie jesteśmy zwierzętami.
W naszym biologicznym życiu te abstrakty odgrywają na ogół kolosalną rolę, realnie wpływając na naszą konkretną, indywidualną sytuację, wybory i struktury bytowania. Te wszystkie cechy mają właśnie te byty zapewniające nam możliwość zaspokajania wyższych aspiracji. Naturalnie przy udziale dostępnych materialnych zasobów. Pozyskujemy je, zarządzamy nimi, prowadzimy dystrybucję. To wszystko organizowane jest w ramach tego czy innego narodu. Oczywiście bywa też i tak, iż nie wszystkie ludy mają wystarczającą siłę, by samodzielnie kierować tymi procesami. Ale to są rzeczy jednak drugorzędne. Inną sprawą jest zaś starożytność sądów o pochodzeniu, historii i pamięci o wspólnotowości. Sporny bywa także zakres kolektywizmu i moc determinizmu, wiążące daną grupę.
Należy bowiem sobie zdać sprawę, że kategorie, którymi opisujemy te zjawiska są bardzo nowożytne. W wielu przypadkach w wyniku republikańskich rewolucji, zastępują starą lojalność wobec dynastii, stanu, albo prowincji. Jednym słowem każdy rewolucjonizm ma omnipotentną naturę, dążąc do zawłaszczania duchowej przestrzeni. Dzieje się tak przy pomocy nowego dyskursu, mowy epoki.
Dlatego też uznając narody za najistotniejszy podmiot historii, zbiór, który nawet teraz jest w pełnym rozwoju, nie zaś w uwiądzie; należy z dużą starannością odnosić się do rzeczywistych skutków głoszonych w tym przedmiocie poglądów. Skrajny liberalizm jest bowiem nowym totalizmem zmierzającym do opanowania świata za pomocą liczby i ekonomii, a z pominięciem organizmów pośredniczących. Ale także trzeba pamiętać, iż i nacje mają swoje określone miejsce, zaś ich instytucje również muszą być, w pewnym stopniu, ograniczane przed niwelacyjnymi zapędami.
Antoni Koniuszewski
Myśl Polska, nr 23-24 (8-15.06.2014)
http://mysl-polska.pl
 |
