| Spór w rodzinie i rondo Edwarda Gierka |
| Za: http://marucha.wordpress.com/2013/01/19/spor-w-rodzinie-i-rondo-edwarda-gierka/ Coraz częściej odnoszę wrażenie, że głównym zajęciem dwóch wiodących partii politycznych w Polsce jest prześciganie się w antykomunizmie. Kluczowy spór rozgrywa się wokół tego, kto był wcześniej (i czy w ogóle) internowany, kto gdzie siedział i czyja „teczka” jest grubsza. Przywodzi to nieco na myśl przedwojenny spór wśród ówczesnych polskich elit władzy o numer brygady (najbardziej prestiżowa była oczywiście służba w pierwszej). O ile wówczas największą anatemę stanowiło oskarżenie o moskalofilstwo, tak dziś jest nią domniemane bycie agentem i sługusem czerwonego reżimu. Padają wzajemne oskarżenia o kryptokomunizm. Dla PiS-u z przybudówkami państwo rządzone przez PO to Polska A.D. 1982/1983 – wojskowy autorytaryzm schyłkowej komuny, dla PO zaś IV RP, która niezmiennie pozostaje nieziszczalnym celem PiS-u, to kolejna odsłona jakiegoś neostalinizmu. Działacze obu partii przerzucają się przy tym wdzięcznymi kalamburami – kto z obozu przeciwnika zasługuje na miano inkarnacji Władysława Gomułki, tudzież gen. Jaruzelskiego. Trudno się zatem dziwić, że widząc podobne wzorce płynące z góry szlachetna skądinąd młodzież patriotyczna „oenerowsko – kibicowska” na pielgrzymkach wykrzykuje gromko i dziarsko „Precz z komuną!”. Oczywiście im dalej od owej mitycznej komuny, tym, podług klasyka, walka o prestiżowe miano największego antykomucha się zaostrza. W swojej zapamiętałości ani jedni, ani drudzy nie dostrzegają niestety, że spór ich coraz bardziej przywodzi na myśl zajadłe walki frakcyjne w partii bolszewickiej lat 20. i 30. ub. wieku, spierających się o to, kto ma większe zasługi w sukcesie tzw. rewolucji październikowej. Tymczasem zmęczeni i poirytowani tym Polacy coraz chętniej wybierają… rondo Edwarda Gierka. Maciej Motas http://sol.myslpolska.pl |