| Soros przyznał się publicznie do odpowiedzialności za zamach stanu i masowe morderstwa na Ukrainie. |
| Fragment „George Soros, wasz wróg” – broszury opracowanej przez LaRouche Political Action Committee: [. . .] Żałosna kreatura znana jako George Soros wcześnie w swoim życiu postanowiła stać się tym kim jest teraz: golemem. Nastolatek podczas okupacji nazistowskiej w jego ojczyźnie, na Węgrzech, Soros rozpoczął swoje ludobójcze dziedzictwo pracując dla machiny zabijającej, która wymordowała 500.000 węgierskich Żydów w czasie holokaustu. Młodemu Sorosowi wyznaczono zadanie grabienia nieruchomości Żydów pod nadzorem gen. SS Kurta Bechera, szefa sekcji Waffen SS, znanej eufemistycznie jako Departament Ekonomiczny Komendy SS. Soros przypisuje ojcu swoje szczęście w uniknięciu makabrycznych scen obozów koncentracyjnych. W programie WNET / Thirteen TV 15 kwietnia 1993 Soros wspominał te wydarzenia, które ukształtowały jego bestialską tożsamość: „Kiedy wkroczyli Niemcy, on [ojciec – red.] powiedział: ‚Jest to bezprawna okupacja. Nie stosuje się normalnych reguł. Musisz zapomnieć jak zachowywać się w normalnym społeczeństwie. Ta sytuacja jest nienormalna’. I dla nas wszystkich załatwił fałszywe dokumenty, każdemu inne. Ja zostałem zaadoptowany przez funkcjonariusza u ministra rolnictwa, którego zadaniem było przejmowanie żydowskich własności, więc faktycznie poszedłem z nim i przejmowaliśmy te duże posiadłości. Taka była moja tożsamość. Więc jest to dziwne, bardzo dziwne życie. Wtedy miałem 14 lat”. Jego ojciec, Tivadar Soros, dalej wyznał, że „jako pseudo-chrześcijanie, nie doszliśmy do tego poziomu chrześcijaństwa, żebyśmy chcieli odpłacać chlebem za kamienie”. Rodzina Sorosów faktycznie zaproponowała wiele kamieni licznym biednym węgierskim Żydom, których przetransportowano do Auschwitz na śmierć [1]. Rodzina Sorosów należała do „elity” węgierskich Żydów, co dało im możliwość dokonania takich ustaleń, by przetrwać nazistowską okupację. Książę Alexis Scherbatoff, były członek kontrwywiadu armii USA przed i po II wojnie światowej, postawił zarzut, że pierwszą małą fortunę Soros zdobył na sprzedaży swojej części łupu przejętego z nazistami. Powiedział, że pierwszym wspólnikiem Sorosa był inny węgierski Żyd, który sprzedawał rubiny i inne nazistowskie łupy w Belgii po II wojnie światowej. Ben Hecht, autor książki PERFIDIA [Perfidy], pokazuje działalność nazistowskiego Departamentu Ekonomicznego na Węgrzech, i okrucieństwa dokonane przez pracodawców młodego Sorosa. „Departament zajmował się plądrowaniem żydowskich własności i „usuwaniem złotych plomb z milionów zębów zmarłych Żydów, obcinaniu włosów milionów Żydówek przed zabiciem ich, i transportem beli włosów do niemieckich fabryk materaców, przerabianiem grubych zmarłych Żydów na mydło kąpielowe, i wymyślaniem skutecznych metod tortur jakim poddawano Żydów oczekujących śmierci by ujawnili gdzie ukryli resztki swoich rzeczy”. W wywiadzie Steve’a Krofta w programie CBS 60 MINUTES 20 grudnia 1998, George’a Sorosa skonfrontowano z takimi obrazami: Kroft: (głos w tle) Te zdjęcia pokazują co w 1944 roku stało się z przyjaciółmi i sąsiadami George’a Sorosa. (Film archiwalny pokazuje kobiety i mężczyzn idących z workami na plecach; tłum przy pociągu) Kroft: (głos w tle) Jesteś węgierskim Żydem. . . Soros: (głos w tle) Mm-hmm. Kroft: (głos w tle) . . . który uciekł przed holokaustem. . . (film archiwalny – ludzie wchodzący do pociągu) Soros: (głos w tle) Mm-hmm. (film archiwalny – ludzie wchodzący do pociągu) Kroft: (głos w tle) . . . udając chrześcijanina. Soros: (głos w tle) Tak. (film – kobiety pomagają sobie wejść do pociągu, zamykają się drzwi pociągu z ludźmi w wagonie) Kroft: (głos w tle) A ty widziałeś wielu ludzi transportowanych do obozów śmierci. Soros: Tak. Miałem 14 lat. I powiedziałbym, że to wtedy ukształtował się mój charakter. Kroft: W jaki sposób? Soros: Że trzeba myśleć o przyszłości. Powinno się rozumieć i – i przewidzieć wydarzenia i kiedy – kiedy jest się zagrożonym. Było to ogromne zagrożenie złem. To znaczy, było to bardzo osobiste doświadczenie zła. Kroft: Rozumiem, że wychodziłeś z twoim opiekunem, który przysiągł iż byłeś jego adoptowanym chrześniakiem. Soros: Tak. Tak. Kroft: Wychodziłeś, faktycznie, i pomagałeś w konfiskowaniu własności Żydów. Soros: Tak. To prawda. Tak. Kroft: To znaczy, to – to brzmi jak doświadczenie, które wielu wysłałoby na wiele lat do psychiatry. Czy to było trudne? Soros: Nie, w ogóle nie. W ogóle nie. Może jako dziecko nie – nie widzisz związku. Ale to było – nie stwarzało – w ogóle żadnego problemu. Kroft: Żadnego poczucia winy? Soros: Nie. Kroft: Na przykład, że ‚Jestem Żydem i jestem tutaj, i patrzę na tych idących ludzi. Mogłbym równie łatwo być tam. Powinienem być tam’. Nie ma nic takiego? Soros: Cóż, oczywiście – ja – ja mogłem być po drugiej stronie, albo mogłem być tym któremu coś się zabiera. Ale nie było żadnego sensu w tym że nie powinienem tam być, bo to było – cóż, faktycznie, w zabawny sposób, to tak jak na rynkach – gdybym tam nie był – oczywiście, nie robiłbym tego, a robiłby to ktoś inny – w każdym razie ktoś inny by to zabierał. I to było – czy tam byłem, czy nie – ja byłem tylko gapiem, własność się zabierało. Więc – ja nie brałem udziału w odbieraniu tej własności. Więc nie miałem żadnego poczucia winy. [1] MASKARADA, TANIEC ZE ŚMIERCIĄ NA OKUPOWANYCH PRZEZ NAZISTÓW WĘGRZECH [Masquerade, Dancing Around Death in Nazi Occupied Hungary], Tivador Soros, Arcade Publications, Nowy Jork, 2001. |