Grupa: Administrator 
Posty: 1196 #1184890
Od: 2012-7-18
| http://marucha.wordpress.com/
Płaci podatki za ponad 40 hektarów lasu, bo oficjalnie jest ich właścicielem. Tyle że po wojnie las przejęło państwo. I dobrowolnie oddać go nie zamierza.
Teofil Graś, rolnik z Wielenia, jest właścicielem sosnowego lasu na obrzeżach Puszczy Noteckiej. Jego nazwisko zapisane zostało w księdze wieczystej, wcześniej widniały tam dane jego ojca. Ale w rzeczywistości od ponad 60 lat ziemia należy do rodziny Grasiów tylko na papierze.
- W 1948 r. nadleśnictwo oznajmiło ojcu, że nie ma prawa wstępu do lasu. Ogłoszono nas wrogami ludu, kułakami – mówi Teofil Graś.
Po wojnie majątek Grasiów liczył blisko 50 hektarów. Las zajmował 23 z nich.
- To było za mało, by państwo mogło wywłaszczyć nas na mocy ówczesnych przepisów, więc pozbawiono nas ziemi bezprawnie – mówi rolnik. I dodaje, że jego ojciec do końca życia marzył o odzyskaniu gruntów: – A kiedy umierał, powierzył to zadanie mnie. Obiecałem, że do tego doprowadzę.
Jednak tuż po śmierci ojca w 1985 r. Teofil Graś nie zdecydował się dochodzić swoich praw. – Czekałem na lepsze czasy, po 1989 r. wierzyłem z kolei, że w końcu zostanie uchwalona ustawa reprywatyzacyjna – tłumaczy dzisiaj.
Dziesięć lat temu stracił cierpliwość. Od Lasów Państwowych zażądał zwrotu odebranego po wojnie gospodarstwa. W tym czasie niemal cała ziemia została zalesiona. Państwo jej zwrotu odmówiło, więc rolnik poszedł do sądu.
Po trzech latach pierwszą sprawę przegrał. Sąd Najwyższy odrzucił kasację. Lasem nie zainteresował się także Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu. Po jego stronie stanął tylko Rzecznik Praw Obywatelskich. Odpisał, że skoro rolnik jest właścicielem lasu, to może z niego korzystać. Ale państwo wciąż lasu nie zwróciło.
W międzyczasie rolnik zdobył potwierdzenie, że jego ziemia nigdy nie stała się własnością państwa. Z nim cztery lata temu ponownie wystąpił do sądu o wydanie zabranej po wojnie ziemi. Wtedy Nadleśnictwo Potrzebowice, zarządzające lasem rolnika, powołało się na przepisy o zasiedzeniu. Wynika z nich, że właściciel nieruchomości traci do niej prawo, jeśli przez 30 lat korzystał z niej ktoś inny. – Powołało się nawet na zasiedzenie w złej wierze. A to oznacza, że było świadome, że prawo własności im nie przysługuje – tłumaczy adwokat Maciej Obrębski, pełnomocnik rolnika z Wielenia.
Udało mu się przekonać sąd, że termin zasiedzenia trzeba liczyć od 1980 r., gdy weszły w życie przepisy umożliwiające odzyskanie ziemi. Rolnik zdążył więc z pozwem w ostatniej chwili.
Trzy miesiące temu sąd nakazał nadleśnictwu zwrócić las Grasiowi. Ale ziemia wciąż do niego nie wróciła. Bo na początku stycznia reprezentująca nadleśnictwo Prokuratoria Generalna odwołała się od wyroku.
- Osobiście nie uważam, że panu Grasiowi las się nie należy. Ale jestem urzędnikiem państwowym i muszę dbać o interes państwa – przyznaje szczerze szef nadleśnictwa Hieronim Adamczewski. I dodaje: – Apelację składamy, żeby nikt nie zarzucił nam potem, że nie wykorzystaliśmy wszystkich możliwości, by zachować las dla państwa. Ale jeśli sąd nakaże las oddać, to oddamy. Po prawomocnym wyroku.
A co zamierza zrobić z lasem rolnik?
- Dla mnie to sprawa osobista. Po prostu chcę odzyskać to, co należało do mojej rodziny przez 300 lat. Mam dzieci i wnuki. Chciałbym przekazać im ten majątek – mówi Graś.
Przez lata walki sądowej wydał na pozwy i prawników blisko 35 tys. zł. Za las, z którego nadal nie może korzystać, co roku płaci 1,5 tys. zł podatku od nieruchomości. |
