Grupa: Administrator 
Posty: 7596 #1197918
Od: 2012-7-24
| Za: http://orwellsky.blogspot.se/2013/02/spisek-zarowkowy-czyli-dlaczego-twoj.html
Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego większość współczesnych produktów psuje się tuż po upłynięciu terminu gwarancji? Czy dopuszczacie taką myśl, że być może żyjemy "w świecie zaprojektowanej awaryjności"? Istnieje wiele dowodów na to, że celowym jest projektowanie produktów w taki sposób, aby po krótkim czasie użytkowania nadawały się do wymiany na nowszy model...
Telefony, komórki, pralki, lodówki, telewizory... To sprzęty, bez których nie da się dziś normalnie funkcjonować. Kilkanaście lat temu gdy kupowało się samochód można było mieć pewność, że posłuży przynajmniej dekadę. Podobnie było z innymi urządzeniami. Dziś zwykle "zużywają się" zaraz po upływie terminu gwarancji i wymuszają na nas zakup kolejnych, częstokroć droższych produktów.
Punktem wyjścia dla pisanego artykułu jest ponad 50-minutowy materiał wideo opisujący zmowę producentów żarówek, która miała miejsce jeszcze na początku XX wieku. Producenci żarówek odkryli wówczas, że wytwarzanie super trwałych produktów, zwyczajnie się nie opłaca. W wyniku zmowy ograniczono trwałość żarówki z 3000 godzin żywotności do zaledwie 1000 godzin. Zachęcam do obejrzenia filmu i dalszej refleksji nad tekstem:
TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ FILMY » DARMOWA REJESTRACJA
Autorzy filmu wyodrębnili trzy fundamentalne elementy, które napędzają wzrost współczesnych gospodarek produkcyjnych, należy je w tym miejscu przytoczyć. Wskazali kolejno na "reklamę, zaprojektowaną awaryjność oraz ogólnie dostępne kredyty". Dzięki takim uwarunkowaniom czujemy ciągłą potrzebę kupowania nowych, coraz lepszych produktów i możemy konsumować coraz więcej i więcej...
Anglicy dla określenia problemu użyli terminu 'planned obsolescence', czyli 'planowane postarzanie produktów'. Choć opinia publiczna dopiero teraz poznaje tajniki tego mechanizmu, to sama idea planowanego postarzania powstała już w latach 20-tych minionego wieku. Powstanie społeczeństwa konsumenckiego wraz z hurtową produkcją wykreowały jedno podstawowe założenie: człowiek ma być przede wszystkim konsumentem, który będzie wciąż kupować i wydawać pieniądze...
Niektórzy eksperci podkreślają, że o wiele bardziej skomplikowane od wynalezienia żarówki było jej "zaplanowane zepsucie" w taki sposób, aby wypalała się po niewielkim zakresie godzin (podobnie modyfikowano nylon - oryginalny był nie do porwania, więc znów nie wart wdrożenia na rynek!).
Idea planowanego postarzania produktów nie jest obca żadnej większej współczesnej korporacji. Przykładem może być znana wszystkim firma Apple. Bateria, która pierwotnie była umieszczona w odtwarzaczu iPod Nano 1G była obliczona na bardzo krótką żywotność. Producent jednak tak bardzo przedobrzył, że część baterii przegrzewała się, a w kilku przypadkach doszło nawet do pożarów (!). W konsekwencji całego zdarzenia japoński rząd wytoczył amerykańskiemu gigantowi sądowy proces, która zakończył się po dwóch latach. Apple przegrał i musiał naprawić swoje urządzenia.
Jedna z koncepcji odnosząca się do zaplanowanej awaryjności nosi nazwę 'teorii wybitej szyby'. Mówi ona m.in. o tym, że jeśli nie tak to w inny sposób wtłoczymy swoje pieniądze do gospodarki, nawet jeśli nie wydamy ich na wymianę przysłowiowej "zepsutej żarówki". Zachęcam do zapoznania się z przygotowanym materiałem wideo:
TYLKO ZAREJESTROWANI I ZALOGOWANI UŻYTKOWNICY WIDZĄ FILMY » DARMOWA REJESTRACJA
Całe zjawisko ma rzecz jasna swoich zwolenników jak i przeciwników. Zwolennicy strategi planowanego postarzania podkreślają pozytywną rolę tego procesu dla rozwoju gospodarki. Cytowany przez „The Economist” guru marketingu, Philip Kotler uważa, że "(...) proces ten jest dla konsumentów korzystny. Prowadzi on do poprawy jakości świadczonych usług i wzrostu konkurencyjności". Dzięki temu procesowi społeczeństwo ma "w miarę równomiernie wzrastać technologicznie".
Przysłowiowy "spisek żarówkowy" ma też swoją negatywną stronę. Produkcja zużywa zasoby ziemi, które kiedyś się wyczerpią, a także niszczone jest środowisko naturalne.
Współcześnie tworzenie solidnych, niezawodnych produktów jest po prostu dla producentów nieopłacalne. To smutna, ale prawdziwa teza. Mało który koncern utrzymałby się dziś na rynku, gdyby jego produkty były wydajne kilkanaście lub kilkadziesiąt lat (jak np. pralka automatyczna radzieckiej produkcji, znana jako Wiatka).
"Świat jest na tyle duży, żeby zaspokoić potrzeby wszystkich. Ale zawsze będzie za mały, by zaspokoić chciwą jednostkę". Czy zgadzacie się z tym stwierdzeniem? Zapraszam jak zawsze do dyskusji i podawania własnych przykładów planowanego postarzania urządzeń, które na co dzień nas otaczają.
Za pomoc w tworzeniu artykułu dziękuję wiernemu Czytelnikowi bloga - 'xxx'.
Źródła: economicstudents/harmoniaphilosophica/unwelcomeguests
_________________
http://www.youtube.com/user/MareczekX5?feature=mhee
http://praca-za-prace.iq24.pl/default.asp |
